خاطراتی زرد با راه راه سیاه

نفس هایی همیشه فرو می روند و باز هم فرو می روند بدون توجه به فضای بالای سر که بایدطی کنند و برگردند آنقدر این کار زشت را تکرار می کنند تا جایشان را بامشتی خاک سرد درون سینه عوض کنند نفس هایی که تمام زندگی را دریک لحظه بصورت ترک‌های صورت و پیشانی از ذهن می‌گذرانند با وجود پوست موفق ببر نفس هایش هنگام مرگ خاطرات زیباتری برای مرور دارند خاطراتی زرد با راه راه سیاه و مخملی استتار کرده لای درختان. منبع